Ένα ωραίο άρθρο από τον Κώστα Βαιμάκη
Δεν μπορώ να φανταστώ καμία άλλη «σοβαρή» ομάδα του κόσμου, όχι απαραίτητα με πολλά λεφτά, που να παίζεται το ίδιο έργο γελοιότητας με την συχνότητα που παίζεται στη Σίτι. Πέρυσι, ήταν ο Τέβεζ που είχε αρνηθεί να μπει αλλαγή, τσακώθηκε με τον Μαντσίνι και σηκώθηκε κι έφυγε για την πατρίδα του για μερικούς μήνες, όπου λιαζόταν και έπαιζε γκολφ λες και δεν είναι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής που δεσμευόταν με συμβόλαιο, αλλά ο τέταρτος μια παρέας που παίζει μπιρίμπα. Ο παντελονάτος Μαντσίνι είχε βγει και είχε πει «ο Τέβεζ δεν ξαναπαίζει όσο είμαι εγώ προπονητής», η διοίκηση της Σίτι εξέτασε με το νομικό της επιτελείο πώς θα ξετίναζε τον Τέβεζ, μέχρι που μερικούς μήνες μετά ο Τέβεζ επέστρεψε με μια απλή συγνώμη και δυο (κούφια) λόγια μεταμέλειας, ξανάπαιξε μπάλα (με τον Μαντσίνι προπονητή...) και όλα ήταν μέλι - γάλα...
Πριν λίγες μέρες στην προπόνηση της Σίτι έγινε ο κακός χαμός: ο Μπαλοτέλι έκανε ένα σκληρό τάκλιν σε συμπαίκτη του, ο Μαντσίνι του έβαλε τις φωνές, ο Μάριο τα πήρε στο κρανίο, αρπάχτηκαν κι άρχισε να σπρώχνει και να τραβάει ο ένας τον άλλον. Την επόμενη μέρα ο Μαντσίνι βγήκε και είπε «δεν έγινε και τίποτα σπουδαίο, εσείς οι υπερβολικοί οι δημοσιογράφοι τα μεγαλοποιήσατε και αν χρειαστεί θα του δώσω και 100 ευκαιρίες του Μάριο» και τον έβαλε και στο κύπελλο να παίξει αλλαγή, όπου λίγο πριν μπει ήταν τα δυο τους όλο γελάκια και γλύκες. Και σαν να μην έφταναν αυτά, η φαρσοκωμωδία ολοκληρώθηκε με τις δηλώσεις του Τέβεζ, όπου βγήκε και είπε «είμαι στο πλευρό του Μάριο και πρόθυμος να τον συμβουλέψω, για να μην κάνει τα λάθη που έκανα εγώ».
Μιλάμε για τρομερά πράγματα. Μπορείτε έστω και να διανοηθείτε ότι θα μπορούσε να κάνει οποιοσδήποτε παίκτης κάτι ανάλογο στον Σερ Άλεξ, τον Χάινκες ή τον Αντσελότι στην - επίσης - βαθύπλουτη Παρί; Εδώ ο Μουρίνιο είναι με το ένα πόδι εκτός Μαδρίτης, αλλά τις μαγκιές του Κασίγιας δεν τις σηκώνει και έχει βάλει το μεγαλύτερο σύμβολο της ομάδας να βλέπει τα ματς από τον πάγκο. Θα μου πείτε φταίει μόνο ο Μαντσίνι για τον τραγέλαφο στη Σίτι ή και η διοίκηση; Προφανώς ΚΑΙ η διοίκηση που ανέχεται τα καμώματα κάθε πρωτοκλασσάτου παίκτη για τον οποίον δαπάνησε ένα τσουβάλι λεφτά, αλλά ας πούμε ότι οι άνθρωποι είναι σχετικοί μόνο από πετρέλαια και άσχετοι από μπάλα. Ο προπονητής;
Ο προπονητής λοιπόν στερείται ειδικού βάρους. Δεν έχει το ανάστημα να πει στη διοίκηση «ή ο Μπαλοτέλι ή εγώ», όπως δεν είχε και πέρυσι ώστε να πει «αν γυρίσει ο Τέβεζ, εγώ φεύγω», πολύ απλά διότι μέσα του φοβάται ότι θα του πουν «στο καλό». Και προκειμένου να χάσει τα φράγκα, το πρεστίζ της Σίτι, την τελευταία μεγάλη και πλούσια ομάδα που μπόρεσε να ξεγελάσει και να πείσει ότι είναι top-class προπονητής, κάνει τον μεγαλόψυχο και αυτόν που δεν κρατάει κακίες μπας και δεν καταλάβουν κάποιοι ότι κάνει κοκοκό. Το ερώτημα που μένει τελικά, είναι ένα: ο Ρομπέρτο τι είδους αυγά κάνει; Τα απλά, τα δίκροκα ή αυτά της στρουθοκάμηλου με τους 30 κρόκους;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου