 |
| με το μέντορα του Ρόμπσον στους πανηγυρισμούς για την κατάκτηση του Κυπελλούχων Ευρώπης |
Η προσωπικότητα του Πορτογάλου προπονητή Ζοσε Μουρίνιο έχει
προκαλέσει αμέτρητες συζητήσεις στο χώρο του ποδοσφαίρου.Βάση των διακρίσεων
που έχει καταφέρει τα 12 χρόνια που είναι προπονητής...είναι ο πιο πετυχημένος
προπονητής στη σύγχρονη ιστορία του ποδοσφαίρου....όμως σε πολλούς δεν είναι
καθόλου αγαπητός,καθώς έχει φροντίσει με τη συμπεριφορά του οι οπαδοί της
ομάδας που προπονεί να τον λατρεύουν αλλά όλοι οι υπόλοιποι τον μισούν....Σε
αυτό το κείμενο θα προσπαθήσουμε να δούμε τα πρώτα βήματα του στην
προπονητική....τότε που ήταν άγνωστος..ακόμα στο ευρύ κοινό....μέχρι δηλαδή να
αναλάβει την Πόρτο....
Πριν αρχίσουμε να
αναφέρουμε την ιστορία του....ας δούμε τι τον ώθησε να γίνει προπονητής....μέσα
από δικά του λόγια..<< Το μεγαλύτερο κίνητρο ήταν το ίδιο το ποδόσφαιρο
και όχι η προπονητική. Κάθε παιδί που αγαπάει το ποδόσφαιρο θέλει να γίνει
παίκτης. Νόμιζα ότι μπορούσα να γίνω ποδοσφαιριστής, ίσως όχι ένας από τους
κορυφαίους. Παράλληλα ο πατέρας μου ήταν προπονητής και το ποδόσφαιρο ήταν ένα
μεγάλο κομμάτι της ζωής μου.Σπούδασα στο αθλητικό πανεπιστήμιο και από εκεί και
πέρα όλα έγιναν με σταθερά βήματα.Συνειδητοποιείς πως δεν μπορείς να γίνεις
μεγάλος ποδοσφαιριστής, αλλά λατρεύεις να μελετάς το ποδόσφαιρο, την αθλητική
επιστήμη και την μεθοδολογία και μόλις φτάσεις σε μία συγκεκριμένη ηλικία
καταλαβαίνεις πως αγαπάς την προπονητική και γενικότερα θέλεις η ζωή σου να
σχετίζεται με το ποδόσφαιρο.Τότε χάνεις την επιθυμία σου να γίνεις παίκτης και
αρχίζεις να εξοικειώνεσαι περισσότερο με την ιδέα του να γίνεις προπονητής.Από
εκείνη τη στιγμή και μετά λατρεύεις την ιδέα του να είσαι προπονητής μιας
ομάδας μέσα στο γήπεδο.Μου αρέσει η άμεση επαφή με τους παίκτες, η μεθοδολογία,
οι ασκήσεις, η ανάπτυξη των ιδεών, η ανάλυση του παιχνιδιού και η προσπάθεια
της βελτίωσης των ποδοσφαιριστών και της ομάδας.Όταν δουλεύεις σε αγγλικό
σύλλογο εμπλέκεσαι και σε άλλους τομείς όπως είναι οι ακαδημίες, και η
συμμετοχή στο συμβούλιο της ομάδας γεγονός που μου αρέσει.Λατρεύω όλες τις
πτυχές αυτής της δουλειάς και σε αυτό το σημείο έχω φτάσει βήμα-βήμα.Ξεκίνησα
στην Πορτογαλία ως προπονητής ομάδων με παίκτες ηλικίας κάτω των 16 ετών και
όπως γνωρίζεις όταν τελείωσα τις σπουδές μου ήρθα στην Σκωτία στα τέλη της
δεκαετίας του 80, και παρακολούθησα τις μεθόδους σου οι οποίες με βοήθησαν να
σκέφτομαι με διαφορετικό τρόπο. Για παράδειγμα τα παιχνίδια σε γήπεδα
περιορισμένων διαστάσεων που αναπτύσσονται τα στοιχεία της τεχνικής, της τακτικής,
και της φυσικής κατάστασης.Όταν γύρισα από την Σκωτία κατάλαβα πως οι απόψεις
μου πάνω στην προπονητική είχαν διαφοροποιηθεί.Μετά την περίοδο που δούλευα ως
προπονητής στον τομέα των υποδομών, πήγα ως βοηθός του Μπόμπι Ρόμπσον στην
Σπόρτιγκ Λισαβόνας.Το πρώτο μου βήμα ήταν να μελετήσω, το δεύτερο ήταν να
αναπτύξω νεαρούς παίκτες, και το τρίτο ήταν να δουλέψω δίπλα σε ένα πολύ μεγάλο
προπονητή σε επαγγελματικό επίπεδο.Επαναλαμβάνω όμως πως αυτή η διαδικασία
έγινε βήμα-βήμα.>>
 |
| με το πατέρα του |
Ο πατέρας του
Μουρινιο ήταν παλαίμαχος ποδοσφαιριστής και στα χρόνια της εφηβείας του Ζοσέ
είχε γίνει προπονητής χωρίς επιτυχίες στην Μπελενένσες και την Ρίο Άβε.Ο Ζοζέ
αφού κατάλαβε νωρίς ότι δεν έχει το ταλέντο να γίνει
ποδοσφαιριστής...ακολούθησε τα χνάρια του πατέρα του.Φοίτησε στο Instituto
Superior de Educação Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Λισαβόνας για την μελέτη της
επιστήμης του αθλητισμού. Δίδαξε φυσική εκπαίδευση σε διάφορα σχολεία και μετά
από πέντε χρόνια, είχε κερδίσει το πτυχίο του. Μόλις ολοκλήρωσε τις σπουδές
του, πήγε στην Σκωτία για να παρακολουθήσει την σχολή της Βρετανικής
Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου.
Το 1990 γύρισε στην Πορτογαλία και ανέλαβε τα τμήματα
υποδομής της Σετούμπαλ και αργότερα ως βοηθός προπονητή στην Αμαδόρα.Το 1992
έγινε κάτι που σημάδεψε την προπονητική
του καριέρα. Όταν ο Μπόμπι Ρόμπσον έφυγε από την Άιντχοβεν το 1992, για να
αναλάβει τη Σπόρτιγκ Λισσαβόνα, συναντήθηκε με τον πρόεδρό της στο αεροδρόμιο
της πορτογαλικής πρωτεύουσας. Τον Πορτογάλο παράγοντα συνόδευε, ως μεταφραστής,
ένας νεαρός δάσκαλος, ο οποίος μιλούσε εξαιρετικά την αγγλική γλώσσα και που
δεν ήταν άλλος από τον Μουρίνιο.
Η συνάντηση αυτή έκανε τον Μουρίνιο μεταφραστή του Ρόμπσον
για τα επόμενα 4 χρόνια στην Σπόρτιγκ,τη Πόρτο και τέλος στη Μπαρτσελόνα. Ο Μουρίνιο και η οικογένειά του
μετακόμισε στη Βαρκελώνη και ο ίδιος σταδιακά έγινε ένας προεξέχων στέλεχος του
προπονητικού τιμ της Μπαρτσελόνα.Έκανε μετάφραση σε συνεντεύξεις Τύπου, το
σχεδιασμό στις προπονήσεις, και να
βοηθούσε τους παίκτες με συμβουλές στη τακτική και ανάλυση του αντιπάλου.
Το στυλ του Robson και το στυλ του Μουρίνιο συμπληρώνει το ένα το άλλο: ο Βρετανός είχε ένα επιθετικό ύφος ενώ ο Μουρίνιο
καλυπτόταν αμυντικά .Η συνεργασία ήταν
εποικοδομητική και η Μπαρτσελόνα κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων. Ο Robson
έφυγε την επόμενη σεζόν, αλλά αυτή τη φορά ο Μουρίνιο δεν τον ακολουθήσε.Η
Μπαρτσελόνα ήταν πρόθυμη να τον διατηρήσει ως βοηθός προπονητή. Οι δύο
παρέμειναν καλοί φίλοι και αργότερα Μουρίνιο αναφέρει σχετικά με την επίδραση
που είχε ο Robson πάνω του:<<Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που έμαθα
από Bobby Robson είναι ότι όταν κερδίζεις, δεν θα πρέπει τα μυαλά των παιχτών
να παίρνουν αέρα, και όταν χάνεις, δεν θα πρέπει να πιστεύουν ότι είναι
σκουπίδια>>
 |
| με τον Ολλανδό Φαν Γκάλ |
Τον Ρόμπσον διαδέχτηκε ο Ολλανδός Φαν γκάλ. «Εσύ ποιος
είσαι;» ρώτησε ο Φαν Γκάαλ τον Μουρίνιο την πρώτη ημέρα που ανέλαβε την
Μπαρτσελόνα, το καλοκαίρι του 1997. «Ημουν διερμηνέας του σερ Μπομπ (σ.σ.:
Ρόμπσον) και βοηθός του. Μου είχε αναθέσει να βρίσκω ταλέντα. Αν δεν με
χρειάζεστε, μπορώ να φύγω. Έχω πρόταση από την Μπενφίκα να δουλέψω σαν βοηθός»,
απάντησε ο νεαρός και αδύνατος Πορτογάλος.
«Αν είναι να πας στην Μπενφίκα, να πας ως πρώτος προπονητής.
Αλλιώς κάτσε εδώ», ανταπάντησε ο Φαν Γκάαλ. Και ο Μουρίνιο έμεινε.
Τους πρώτους τρεις μήνες τον χρησιμοποιούσε ως διερμηνέα, στη
συνέχεια του ανέθετε διάφορους ρόλους, όπως να προπονεί την ομάδα ή να
παρακολουθεί και να αναλύει τους αντιπάλους. Διακρίνοντας το πάθος και την
εργατικότητά του, ο Φαν Γκάαλ του ανέθεσε για πρώτη φορά να κοουτσάρει την
Μπάρτσα σε αγώνα του κυπέλλου Καταλούνια. «Πιστεύω ότι του έμαθα μερικά
πράγματα. Από την πρώτη στιγμή διέκρινα πως αντιλαμβανόταν σωστά το παιχνίδι»
θυμάται ο Ολλανδός.Ο ίδιος έχει δηλώσει για αυτή τη περίοδο:
<< Έπειτα
ανέλαβε ο Λούις Φαν Γκάαλ ο οποίος είχε άλλο στυλ και νέα φιλοσοφία.Ενώ ο
Ρόμπσον ήξερε τα πάντα για μένα, τώρα έπρεπε να αποδείξω την αξία μου στον Φαν
Γκάαλ και να υιοθετήσω την ολλανδική σχολή και γενικότερα ένα καινούργιο τρόπο
προπονητικής.Η σχολή του Άγιαξ, ο τρόπος που ο Φαν Γκάαλ αντιλαμβανόταν το
ποδόσφαιρο ήταν μία νέα περιπέτεια για μένα.>>
Το πως αποφάσισε να προχωρήσει στην καριέρα
του.....αποτυπώνεται στο παρακάτω απόσπασμα από το βιβλίο’’ ΖΟΖΕ ΜΟΥΡΙΝΙΟ :
ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΑΠΟ ΑΤΣΑΛΙ’’
«Η Τάμι(γυναίκα του) ήταν πάντα εκεί και έβλεπε τις στιγμές
αγωνίας που περνούσα εκείνη την τελευταία χρονιά. Συχνά γύριζα σπίτι και
φερόμουν περισσότερο σαν κριτικός παρά σαν βοηθός προπονητή. Κατά την διάρκεια
της ημέρας δούλευα στο “Κάμπ Νού” σοβαρός και πιστός βοηθός προπονητή, όπως
πάντα. Στο σπίτι ήμουν πολύ πιο επικριτικός, συχνά σκεφτόμουν ότι ο Φάν Γκάαλ
έβγαλε αυτόν και έβαλε εκείνον, ενώ εγώ θα είχα κάνει αυτό ή το άλλο. Οπότε,
ήμουν ήδη ένας βοηθός προπονητή που υπέφερε (…) θα έλεγα. Η κατάσταση αυτή μ
έκανε να συνειδητοποιήσω ότι ο χρόνος μου εκεί είχε τελειώσει (…)” .Κάπου εκεί
είχε έρθει η ώρα ο Μουρίνιο να κάτσει σε πάγκο ως πρώτος προπονητής....
 |
| ο πρώτος πάγκος που έκατσε ήταν της Μπενφίκα |
Γύρισε λοιπόν στη πατρίδα του το καλοκαίρι του 2000
αρνούμενος να συνεχίσει ως βοηθός στη Βαρκελώνη,απέρριψε και τη πρόταση του
Ρόμπσον να αναλάβει βοηθός του στη Νιουκάστλ....είχε αποφασίσει ότι θα ήταν πια
πρώτος προπονητής....και ας έμενε και χωρίς δουλειά για ένα χρονικό διάστημα. Η
πρόταση δεν άργησε να έρθει πολύ....τέλη Σεπτέμβρη μετά την τέταρτη αγωνιστική
του Πορτογαλικού πρωταθλήματος η Μπενφίκα μετά από ένα άσχημο ξεκίνημα έψαχνε
προπονητή,ο πρόεδρος της Μπενφίκα λοιπόν τον πήρε τηλέφωνο και του πρόσφερε τη
θέση.Περίμενε να πάρει αμέσως το ‘’ναι΄΄ του Μουρίνιο αλλά αυτός ζήτησε χρόνο
να το σκεφτεί...και άσκησε βέτο στο θέμα του βοηθού του...η διοίκηση της
Μπενφίκα ήθελε για βοηθό του τον τωρινό προπονητή του Παναθηναικού Φερέιρα....ο
Ζοσέ όμως ήταν ανένδοτος και ζήτησε τον παλαίμαχο Μόζερ για βοηθό.Ο πρόεδρος
δέχτηκε τις απαιτήσεις του Μουρίνιο .....
Διαγράφει μια καλή πορεία, αλλά η αλλαγή προέδρου στην ομάδα
και η διαφαινόμενη έλλειψη εμπιστοσύνης προς το πρόσωπο του τον ωθεί στο να
ζητήσει επέκταση συμβολαίου όμως ο νέος πρόεδρος αρνείται και έτσι ο Ζοζέ
Μουρίνιο παραιτείται ολοκληρώνοντας το μικρό πέρασμα του από τον πάγκο της
Μπενφίκα.
 |
| με τα χρώματα της Λειρία |
Ο Μουρίνιο είναι σίγουρος για τον εαυτό του και την επόμενη
χρονιά δέχεται να προπονήσει την άσημη Ουνιάο Λειρία με τα μισά χρήματα από
αυτά που έπαιρνε στην Μπενφίκα.Τα καταφέρνει αρκετά καλά και έτσι μια ομάδα που
πάλευε για την σωτηρία της καταφέρνει να φτάσει στην καλύτερη θέση της ιστορίας
της στο Πορτογαλικό πρωτάθλημα.Πόνταρε πολύ στις σχέσεις τους με τους παίχτες
προσφέροντας τους κίνητρα....σε ομιλία του είχε αναφέρει...<<την επόμενη
χρονιά εγώ δεν θα είμαι προπονητής της Λειρία,θα αναλάβω μεγαλύτερη
ομάδα....στο χέρι σας είναι με τη παρουσία σας να μου αποδείξετε ότι κάποιοι
από εσάς είστε άξιοι ....για να με ακολουθήσετε.>>....δύο παίχτες της
Λειρία τον ακολούθησαν στη Πόρτο την επόμενη χρονιά
Το καλοκαίρι ο
πρόεδρος της Πόρτο Ντα Κόστα πλήρωσε την Λειρία και έφερε στο Οπόρτο τον
προπονητή που τα επόμενα δύο χρόνια του πρόσφερε δύο πρωταθλήματα,ένα σούπερ
κάπ Πορτογαλίας,ένα κύπελλο Πορτογαλίας,το uefa cup και φυσικά το champions league…
ΤΙΤΛΟΙ ΠΟΥ ΚΑΤΕΚΤΗΣΕ ΣΤΗ ΚΑΡΙΕΡΑ ΤΟΥ
Πρωτάθλημα Πορτογαλίας : 2002/03 και 2003/04
Πορτογαλικό Σούπερ Καπ : 2003
Πρωτάθλημα Πορτογαλίας : 2002/03
Κύπελλο ΟΥΕΦΑ : 2002/03
Τσάμπιονς Λιγκ : 2003/04 και 2009/10
Πρέμιερ Λιγκ : 2004/05 και 2005/06
Λιγκ Καπ Αγγλίας : 2004/05 και 2006/07
Κύπελλο Αγγλίας: 2007
Σούπερ Καπ Αγγλίας : 2005
Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου Ιταλίας (Σέριε Α) : 2008/09 και
2009/10
Κύπελλο Ιταλίας : 2009/10
Κύπελλο Ισπανίας : 2010/11
Κορυφαίος προπονητής στον κόσμο: 2010 (από την Παγκόσμια
Υπηρεσία Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου)
Χρυσή Μπάλα ΦΙΦΑ (Καλύτερος άνδρας προπονητής): 2010
Βιβλιογραφία
Βιβλίο <<ΜΟΥΡΙΝΙΟ
ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΑΠΟ ΑΤΣΑΛΙ>>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου